Blog: De Werkzame Stof volgens Remco
“Bij een terugval zei zij: 'Wat goed dat je me dit vertelt.'”
De werkzame stof, wat is die in de weg naar herstel? We laten elke keer iemand anders aan het woord om die vraag te beantwoorden. Een psycholoog, een cliënt, een toezichthouder. Deze tweede keer is het de beurt aan ervaringsdeskundige Remco van IrisCovery.
Door Daantje Daniels en Mireille Molenhuis
Toen hij voor de zesde of zevende keer alles kapot had gemaakt, was het klaar. Drie keer ontslagen van leuke, verantwoordelijke banen. “Het ging hartstikke goed, maar eigenlijk ging het helemaal niet goed”, zegt Remco nu. “Dat is het kromme eraan, want ik zat er volop aan.” Op school begon hij met blowen, en langzamerhand kwam daar speed bij. Het was thrill seeking, het ook lekker vinden. Een directeur van een school die zei: jij gebruikt, maar er niets aan deed. Veel in zijn jeugd meegemaakt, een vaderfiguur die ontbrak.
Bewust van de schade
“Hoe beter m’n baan werd, hoe meer ik ging gebruiken.” In plaats van speed ging hij cocaïne gebruiken en erbij gokken. “Ik denk dat de echte klap was dat ik mijn vriendin aan het kapot maken was. Toen dacht ik: ik kan zo door gaan of ik kan proberen te redden wat er te redden valt.” Dat hij bewust was van de schade hielp hem om de volgende stap te maken.
Met een ton schuld kwam Remco bij de dag- en nachtopvang. Hij kreeg een bed en een inschrijfadres. Verder gebeurde er niets. Dat hielp hem niet. En hoewel hij aanvankelijk gestopt was, begon hij al snel weer drugs te gebruiken.
Begrip versus straffen
Toen hij later bij de crisisopvang kwam en in behandeling, hielp het dat een behandelaar aansluiting bij Remco vond. “Sommigen vertelden wat ik allemaal verkeerd deed en waren sanctionerend bezig. Ze probeerden me te pushen. Dat hielp mij niet. Met de andere behandelaar keken we naar wat ik leuk vond. 'Probeer het eens', zei zij. En als het niets is, hadden we het daar gewoon over. Ook bij een terugval zei zij: 'Wat goed dat je me dit vertelt. Wat is er gebeurd? Laten we daar eens naar kijken.' Dat werkte goed. Een ander zei: 'Weet je wel wat het kost?' Daarna dacht ik: je kunt me wat.”
Waardering in persoonlijk herstel
“Toen ik uitbehandeld was, heb ik gevraagd of ik nog twee jaar lang maatschappelijk werk kon krijgen. Ik had het nodig dat ik iemand had met wie ik een keer in de week over normale dingen kon praten. Waar ik heen wou, wat ik kon. Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen en werd gewaardeerd om wie ik ben.”
“Later, toen ik mijn behandeling en maatschappelijke hulp had afgesloten, zag ik dat het een keer meezat. Dat je een keer geluk hebt. Net of je een beetje wordt beloond voor wat je allemaal hebt gedaan.”
Stappen vooruit
“Ik kijk dagelijks naar wat ik doe. Wat me nu helpt is dat ik word gewaardeerd door IrisZorg, en hoe ik dat met m’n dochter doe. Trots dat ik dit allemaal nuchter doe. Ik ben ook heel tevreden met mijn huisje. Het zijn allemaal kleine stappen. Ik kocht vorig jaar voor het eerst weer een kledingkast. De kledingkast die ik wegdeed had ik gekregen van iemand van IrisZorg. Dat gaf een goed gevoel. En een tijdje geleden sloot ik bewindvoering af. Laatst had ik overleg met iemand die me heel intensief heeft behandeld en die zoekt nu regelmatig de samenwerking met me op. Daar heb ik wat moeite mee en dat heb ik uitgesproken. Dat zijn allemaal dingen die mij gaan helpen in mijn verdere herstel.”
Bewust zijn van schade, begrip, iemand die meedenkt zonder te oordelen, waardering en de stappen vooruit zien, de werkzame stoffen van Remco.
Lees ook de vorige blog: De Werkzame Stof volgens Lina. "Dit werk kun je niet doen zonder zelfreflectie." en De Werkzame Stof volgens Monique en Lisette: "Ik zal mensen niet beoordelen."
De werkzame stof, wat is die in de weg naar herstel? We laten elke keer iemand anders aan het woord om die vraag te beantwoorden. Een psycholoog, een cliënt, een toezichthouder. Deze tweede keer is het de beurt aan ervaringsdeskundige Remco van IrisCovery.
Door Daantje Daniels en Mireille Molenhuis
Toen hij voor de zesde of zevende keer alles kapot had gemaakt, was het klaar. Drie keer ontslagen van leuke, verantwoordelijke banen. “Het ging hartstikke goed, maar eigenlijk ging het helemaal niet goed”, zegt Remco nu. “Dat is het kromme eraan, want ik zat er volop aan.” Op school begon hij met blowen, en langzamerhand kwam daar speed bij. Het was thrill seeking, het ook lekker vinden. Een directeur van een school die zei: jij gebruikt, maar er niets aan deed. Veel in zijn jeugd meegemaakt, een vaderfiguur die ontbrak.
Bewust van de schade
“Hoe beter m’n baan werd, hoe meer ik ging gebruiken.” In plaats van speed ging hij cocaïne gebruiken en erbij gokken. “Ik denk dat de echte klap was dat ik mijn vriendin aan het kapot maken was. Toen dacht ik: ik kan zo door gaan of ik kan proberen te redden wat er te redden valt.” Dat hij bewust was van de schade hielp hem om de volgende stap te maken.
Met een ton schuld kwam Remco bij de dag- en nachtopvang. Hij kreeg een bed en een inschrijfadres. Verder gebeurde er niets. Dat hielp hem niet. En hoewel hij aanvankelijk gestopt was, begon hij al snel weer drugs te gebruiken.
Begrip versus straffen
Toen hij later bij de crisisopvang kwam en in behandeling, hielp het dat een behandelaar aansluiting bij Remco vond. “Sommigen vertelden wat ik allemaal verkeerd deed en waren sanctionerend bezig. Ze probeerden me te pushen. Dat hielp mij niet. Met de andere behandelaar keken we naar wat ik leuk vond. 'Probeer het eens', zei zij. En als het niets is, hadden we het daar gewoon over. Ook bij een terugval zei zij: 'Wat goed dat je me dit vertelt. Wat is er gebeurd? Laten we daar eens naar kijken.' Dat werkte goed. Een ander zei: 'Weet je wel wat het kost?' Daarna dacht ik: je kunt me wat.”
Waardering in persoonlijk herstel
“Toen ik uitbehandeld was, heb ik gevraagd of ik nog twee jaar lang maatschappelijk werk kon krijgen. Ik had het nodig dat ik iemand had met wie ik een keer in de week over normale dingen kon praten. Waar ik heen wou, wat ik kon. Ik ben vrijwilligerswerk gaan doen en werd gewaardeerd om wie ik ben.”
“Later, toen ik mijn behandeling en maatschappelijke hulp had afgesloten, zag ik dat het een keer meezat. Dat je een keer geluk hebt. Net of je een beetje wordt beloond voor wat je allemaal hebt gedaan.”
Stappen vooruit
“Ik kijk dagelijks naar wat ik doe. Wat me nu helpt is dat ik word gewaardeerd door IrisZorg, en hoe ik dat met m’n dochter doe. Trots dat ik dit allemaal nuchter doe. Ik ben ook heel tevreden met mijn huisje. Het zijn allemaal kleine stappen. Ik kocht vorig jaar voor het eerst weer een kledingkast. De kledingkast die ik wegdeed had ik gekregen van iemand van IrisZorg. Dat gaf een goed gevoel. En een tijdje geleden sloot ik bewindvoering af. Laatst had ik overleg met iemand die me heel intensief heeft behandeld en die zoekt nu regelmatig de samenwerking met me op. Daar heb ik wat moeite mee en dat heb ik uitgesproken. Dat zijn allemaal dingen die mij gaan helpen in mijn verdere herstel.”
Bewust zijn van schade, begrip, iemand die meedenkt zonder te oordelen, waardering en de stappen vooruit zien, de werkzame stoffen van Remco.
Lees ook de vorige blog: De Werkzame Stof volgens Lina. "Dit werk kun je niet doen zonder zelfreflectie." en De Werkzame Stof volgens Monique en Lisette: "Ik zal mensen niet beoordelen."