Bestuursvoorzitter Marjan Verschuure neemt afscheid van IrisZorg

Marjan Verschuure werd woensdag verrast met het Klaproosplein. Met een plein vol standjes wat IrisZorg allemaal te bieden heeft, nam Marjan afscheid van IrisZorg. Zo kon je een mini-motivatiegesprekje krijgen, was de duurzame nieuwbouw van IrisZorg in beeld, kon je zien met welke innovaties we bezig zijn en meer. Een afscheid met IrisZorg in het midden. 

Marjan blikt in haar laatste week terug op haar periode bij IrisZorg. “Op de een of andere manier heb ik altijd wel de drive in me dat ik maatschappelijk betekenisvol wil zijn. Ik vind het heel belangrijk dat het niet over ik gaat, maar over wij. Dat betekent oog hebben voor de ander.”

Herstel

Toen Marjan begon in 2017 wilde ze graag IrisZorg goed leren kennen. Wat zijn de accenten die de organisatie nodig heeft om op een hoger plan te komen? “We hebben in het begin vooral de aandacht naar binnen gericht, op de bedrijfsvoering en de kwaliteit. Van daaruit zijn we gaan bouwen. Je kunt zeggen dat de herstelgerichte behandelmethodiek ook voor onze organisatie heel erg aan de orde was.”

Samen

In de tijd dat corona uitbrak intensiveerde dit de samenwerking met andere organisaties, zoals Pro Persona. Zoals ze ook voor ogen had, om met elkaar de zorg te versterken in de regio. “Als ik nu denk aan samenwerking, dan denk ik niets is zo persoonlijk als dat. Vertrouwen is een van de eerste elementen die nodig is om echt die samenwerking voor elkaar te krijgen. En daar is Integrale GGZ uit voortgekomen met Pro Persona en  RIBW Nijmegen & Rivierenland en RIBW Arnhem & Veluwe Vallei. De intensievere samenwerkingen waar de cliënt beter van wordt,  zijn hoogtepunten voor mij.”

Kwetsbaar zijn 

“Ik heb veel bijzondere mensen ontmoet die een blijvende indruk hebben achtergelaten. Het heeft me geraakt. Het heeft me ook weer meer Marjan gemaakt. Dat je tijdens je werk kwetsbaar mag zijn, ervoer ik bij IrisZorg. Kwetsbaarheid is een heel mooi instrument om je werk mee te kunnen doen.”

Een moment wat Marjan bijblijft is in de tijd van corona dat mensen met corona op een eigen plek moesten herstellen. Het klooster in Huissen bood hiervoor de mogelijkheid. “Er kwam een verward meisje uit Lelystad in het klooster die corona had. Dat kind knapte op van de corona. Ze herstelde ook door de gastvrijheid. Dat ze lag tussen die witte lakens, ik zie het nog voor me. Daar stond ik echt met tranen in mijn ogen. Dat mensen weer aan zichzelf teruggegeven werden. Want wat doet gastvrijheid? Dat jij ertoe doet, dat je er mag zijn. In plaats van dat je met tien op een zaal ligt en je spullen moet verzamelen en bewaken. Ze werd weer mens.”