Lucienne, vrijwilliger bij IrisCovery: “Je ziet mensen opbloeien”
Tot voor kort had ze zelf ervaringen met verslaving aan alcohol en softdrugs. Ze vond steun bij lotgenoten, en besloot om iets terug te doen.
Lucienne van den Bosch is 56, en moeder van twee volwassen zoons. Tot voor kort had ze zelf ervaringen met verslaving aan alcohol en softdrugs. Ze vond steun bij lotgenoten, en besloot om iets terug te doen. Ze is nu zelf vrijwilliger bij IrisCovery, en helpt bij Samen Verder (voorheen Social Club) in Tiel anderen met een verslaving.
Hoe hebben lotgenoten jou geholpen om nuchter te worden en te blijven?
“Ik ben verschillende keren voor langere periodes nuchter geweest. Dit heb ik bereikt door wekelijkse bezoeken te brengen aan lotgenoten. Zo heb ik ervaren dat lotgenoten, oftewel ervaringsdeskundigen, zich goed kunnen verplaatsen in die situaties waar mensen met een verslaving soms tegenaan lopen bij therapie. Begrip en steun van mensen die hetzelfde meemaken, geeft heel veel kracht.”
Heb je nog andere hulp gehad dan lotgenotencontact?
“Ik meldde me aan voor behandeling bij IrisZorg, omdat ik een ernstige terugval kreeg door een paar erg emotionele gebeurtenissen en oud zeer. Ik werd erg zelfdestructief en ben alcohol samen met softdrugs gaan gebruiken. Uiteindelijk liep ik tegen een grote dikke muur aan en was ik zwaar depressief. Het leven werd steeds zwarter. Dit was een zware en donkere periode. Met hulp van mijn psychologe en psychiater heb ik een hoop kunnen begrijpen en verwerken. In dit geval lukte het om zonder enige medicatie zelf te stoppen, en bleef ik mijn gesprekken doorzetten.”
Hoe ben je uiteindelijk vrijwilliger bij IrisCovery geworden?
“Op een gegeven moment ging het zo goed met mij dat mijn psychologe me vroeg of ik de Samen Verder in Tiel van IrisCovery nieuw leven in wilde blazen, samen met andere vrijwilligers. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. In mijn eigen lotgenotengroep zag ik de mensen opbloeien waar je bij stond. Ze voelden zich begrepen en kregen steun, zonder enig oordeel. Het is heerlijk en dankbaar werk, en ik krijg er energie van. Automatisch wordt je levensstijl volledig omgegooid in de positieve zin van het woord.”
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik hoop dat ik met IrisCovery de goede weg kan blijven volgen. En hoop dat ik daar anderen bij kan helpen. Misschien begin ik wel een opleiding om hier verder in te komen. De eerste stappen zijn gezet en ik blijf heerlijk nuchter en helder.”
Lucienne van den Bosch is 56, en moeder van twee volwassen zoons. Tot voor kort had ze zelf ervaringen met verslaving aan alcohol en softdrugs. Ze vond steun bij lotgenoten, en besloot om iets terug te doen. Ze is nu zelf vrijwilliger bij IrisCovery, en helpt bij Samen Verder (voorheen Social Club) in Tiel anderen met een verslaving.
Hoe hebben lotgenoten jou geholpen om nuchter te worden en te blijven?
“Ik ben verschillende keren voor langere periodes nuchter geweest. Dit heb ik bereikt door wekelijkse bezoeken te brengen aan lotgenoten. Zo heb ik ervaren dat lotgenoten, oftewel ervaringsdeskundigen, zich goed kunnen verplaatsen in die situaties waar mensen met een verslaving soms tegenaan lopen bij therapie. Begrip en steun van mensen die hetzelfde meemaken, geeft heel veel kracht.”
Heb je nog andere hulp gehad dan lotgenotencontact?
“Ik meldde me aan voor behandeling bij IrisZorg, omdat ik een ernstige terugval kreeg door een paar erg emotionele gebeurtenissen en oud zeer. Ik werd erg zelfdestructief en ben alcohol samen met softdrugs gaan gebruiken. Uiteindelijk liep ik tegen een grote dikke muur aan en was ik zwaar depressief. Het leven werd steeds zwarter. Dit was een zware en donkere periode. Met hulp van mijn psychologe en psychiater heb ik een hoop kunnen begrijpen en verwerken. In dit geval lukte het om zonder enige medicatie zelf te stoppen, en bleef ik mijn gesprekken doorzetten.”
Hoe ben je uiteindelijk vrijwilliger bij IrisCovery geworden?
“Op een gegeven moment ging het zo goed met mij dat mijn psychologe me vroeg of ik de Samen Verder in Tiel van IrisCovery nieuw leven in wilde blazen, samen met andere vrijwilligers. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. In mijn eigen lotgenotengroep zag ik de mensen opbloeien waar je bij stond. Ze voelden zich begrepen en kregen steun, zonder enig oordeel. Het is heerlijk en dankbaar werk, en ik krijg er energie van. Automatisch wordt je levensstijl volledig omgegooid in de positieve zin van het woord.”
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik hoop dat ik met IrisCovery de goede weg kan blijven volgen. En hoop dat ik daar anderen bij kan helpen. Misschien begin ik wel een opleiding om hier verder in te komen. De eerste stappen zijn gezet en ik blijf heerlijk nuchter en helder.”