Dorinda ziet allerlei verschillende mensen op de nachtopvang in Doetinchem
"Er komen mensen die zijn opgegroeid in een gezin waarvan de vader burgemeester was of mensen van wie de vader zelf in de opvang zit."
"In de nachtopvang hebben wij zo’n diverse populatie" vertelt Dorinda. Ze werkt ruim vijftien jaar in de dag- en nachtopvang van IrisZorg. "Er komen mensen die zijn opgegroeid in een gezin waarvan de vader burgemeester was of mensen van wie de vader zelf in de opvang zit. Mensen met psychiatrische problemen, mensen die pech hebben of mensen met een verslaving. We hebben echt alles door elkaar en dat maakt het werk heel gevarieerd en onvoorspelbaar. Daar houd ik van.”
Wat zijn voor jou de grotere successen op de nachtopvang?
“Als mensen langzaam grip op hun leven krijgen, in herstel komen. Ik maak die hele periode van herstel mee. Ik zie iemand steeds sterker worden en steeds meer zijn eigen mening vormen, zijn eigen wil, zijn eigen weg kiezen. Dan kan beschermd wonen zijn of een eigen woning. Dat maakt niet uit. Het gaat erom dat mensen ergens naartoe gaan waar ze naartoe hebben gewerkt.”
Wat kan volgens jou beter aan de huidige nachtopvang?
“Een stukje privacy, dat schort hieraan. Mensen worden constant geprikkeld, hebben constant allerlei triggers om zich heen. Ze hebben nooit rust. Ze kunnen niet een keer ergens in een hoekje gaan zitten waar niemand is, met je eigen muziekje op en een boek lezen. Ik noem maar wat. Of zoals iemand zojuist antwoordde: ‘s avonds neerploffen op je bank en jij bent de baas over de afstandsbediening in plaats van vijftien anderen.
Ik vind dat onze cliënten daar recht op hebben; op een opvang waar meer ruimte is, waar je elkaar niet zo in de weg zit.”
Wanneer is jouw dag compleet?
“Het is een heel simpel voorbeeld. Ik heb zojuist wat interviews afgenomen bij cliënten en dan bedanken mensen mij voor het afnemen van het interview. Dat stukje aandacht wat je dan extra hebt gegeven, gewoon aan tafel, één op één. Zoiets simpels maakt hen blij. Het hoeven niet altijd hele grote successen te zijn.”
Wat heeft je in je werk geraakt?
“Toen ik hier kwam werken was er een jonge man op de nachtopvang die echt van de straat kwam. Hij leefde op straat, schold van alles bij elkaar, gebruikte drugs en kon niet fatsoenlijk praten. Maar toen kwam zijn vader ook bij ons. Ik zag waar de jonge man vandaan kwam. Hij had geen opvoeding van zijn vader kunnen krijgen. De jongen kon niet eens met mes en vork eten, bij wijze van. En toen dacht ik: daar ga ik voor! Die jongen had nog nooit een huis gehad. Hij had nog nooit iets gehad waarvoor hij moest vechten. Uiteindelijk vond hij een appartementje en was hij zo gelukkig. Hij ging daar zo zorgvuldig mee om. Dat was heel mooi om te zien.
Bijzondere herstelreis
Waar ik verder erg trots op ben is dat mijn werkgever ook openstaat voor ervaringsdeskundigen, zowel voor familie als cliënten. Mensen kunnen na een herstelperiode de gelegenheid krijgen om bijvoorbeeld als werknemer aan de slag te gaan bij IrisZorg. Dit is een echte toevoeging. Het is bijzonder om de herstelreis van iemand te zien. Als je een collega ziet die 10 jaar geleden in begeleiding was bij IrisZorg, daarna als vrijwilliger gaat werken bij de dag- en nachtopvang. Een BBL opleiding via IrisZorg gaat volgen, om nu onze collega te zijn bij de ambulante hulpverlening en daarnaast werkt als ervaringsdeskundige. Inmiddels volgt hij er nog een HBO opleiding bij, en wordt hij vader. Wie maakt zulke mooie ontwikkelingen nou mee op zijn werk!”

"In de nachtopvang hebben wij zo’n diverse populatie" vertelt Dorinda. Ze werkt ruim vijftien jaar in de dag- en nachtopvang van IrisZorg. "Er komen mensen die zijn opgegroeid in een gezin waarvan de vader burgemeester was of mensen van wie de vader zelf in de opvang zit. Mensen met psychiatrische problemen, mensen die pech hebben of mensen met een verslaving. We hebben echt alles door elkaar en dat maakt het werk heel gevarieerd en onvoorspelbaar. Daar houd ik van.”
Wat zijn voor jou de grotere successen op de nachtopvang?
“Als mensen langzaam grip op hun leven krijgen, in herstel komen. Ik maak die hele periode van herstel mee. Ik zie iemand steeds sterker worden en steeds meer zijn eigen mening vormen, zijn eigen wil, zijn eigen weg kiezen. Dan kan beschermd wonen zijn of een eigen woning. Dat maakt niet uit. Het gaat erom dat mensen ergens naartoe gaan waar ze naartoe hebben gewerkt.”
Wat kan volgens jou beter aan de huidige nachtopvang?
“Een stukje privacy, dat schort hieraan. Mensen worden constant geprikkeld, hebben constant allerlei triggers om zich heen. Ze hebben nooit rust. Ze kunnen niet een keer ergens in een hoekje gaan zitten waar niemand is, met je eigen muziekje op en een boek lezen. Ik noem maar wat. Of zoals iemand zojuist antwoordde: ‘s avonds neerploffen op je bank en jij bent de baas over de afstandsbediening in plaats van vijftien anderen.
Ik vind dat onze cliënten daar recht op hebben; op een opvang waar meer ruimte is, waar je elkaar niet zo in de weg zit.”
Wanneer is jouw dag compleet?
“Het is een heel simpel voorbeeld. Ik heb zojuist wat interviews afgenomen bij cliënten en dan bedanken mensen mij voor het afnemen van het interview. Dat stukje aandacht wat je dan extra hebt gegeven, gewoon aan tafel, één op één. Zoiets simpels maakt hen blij. Het hoeven niet altijd hele grote successen te zijn.”
Wat heeft je in je werk geraakt?
“Toen ik hier kwam werken was er een jonge man op de nachtopvang die echt van de straat kwam. Hij leefde op straat, schold van alles bij elkaar, gebruikte drugs en kon niet fatsoenlijk praten. Maar toen kwam zijn vader ook bij ons. Ik zag waar de jonge man vandaan kwam. Hij had geen opvoeding van zijn vader kunnen krijgen. De jongen kon niet eens met mes en vork eten, bij wijze van. En toen dacht ik: daar ga ik voor! Die jongen had nog nooit een huis gehad. Hij had nog nooit iets gehad waarvoor hij moest vechten. Uiteindelijk vond hij een appartementje en was hij zo gelukkig. Hij ging daar zo zorgvuldig mee om. Dat was heel mooi om te zien.
Bijzondere herstelreis
Waar ik verder erg trots op ben is dat mijn werkgever ook openstaat voor ervaringsdeskundigen, zowel voor familie als cliënten. Mensen kunnen na een herstelperiode de gelegenheid krijgen om bijvoorbeeld als werknemer aan de slag te gaan bij IrisZorg. Dit is een echte toevoeging. Het is bijzonder om de herstelreis van iemand te zien. Als je een collega ziet die 10 jaar geleden in begeleiding was bij IrisZorg, daarna als vrijwilliger gaat werken bij de dag- en nachtopvang. Een BBL opleiding via IrisZorg gaat volgen, om nu onze collega te zijn bij de ambulante hulpverlening en daarnaast werkt als ervaringsdeskundige. Inmiddels volgt hij er nog een HBO opleiding bij, en wordt hij vader. Wie maakt zulke mooie ontwikkelingen nou mee op zijn werk!”